تشيع

بيشترين افتراقات و انشعابات در اسلام، مربوط به تشيع است، از اين رو نخستين تأليفاتي كه نوشته شده است نيز، درباره شيعه است؛ چون فرق شيعه نوبختي و …

در ميان انشعابات و افتراقات شيعه، فرقه هايي هستند كه از اهميت بيشتري برخوردارند. چهار فرقه از فرق اصلي شيعه را به جهت ويژگي هايي كه دارند، فرق تشيع مي نامند: (براي مطالعه در باره هر يك، روي آن ها كليك كنيد.)

1. امامیه

2. کیسانیه

3. زیدیه

4. اسماعیلیه

گذشته از اين فرق، نحله هايي با نام غلات نيز بوده اند كه كتب ملل و نحل آنان را  از نگاه بستر شناسي و خاستگاه، ذيل شيعه قرار داده اند؛ ليكن به اين نكته نيز توجه داده اند كه اين فرق، پيوسته مطرود شيعه بوده اند و به اين بيان، غلات جزء شيعه نيستند. چه بسا خود غلو هم در ديگر فرق، چون اماميه و زيديه و اسماعيليه تأثيراتي گذاشته باشد.

گفتني است كه در مغرب زمين، كار عميق و آكادميكي كرده و مي كنند تا تشيع امامي واقعي را همان تشيع غلات معرفي كنند كه به نوعي پايه گذار اين نظريه، هانري كوربن است و عملاً هم اشخاصي مثل امير مُعِزي و كهولبرگ آثاري را در اين زمينه به چاپ مي رسانند و اين نظريه را در سطح بين الملل مطرح مي كنند كه تشيع امامي راستين، چيزي جز غلات نيست.