از آن جا كه شخصيت حقوقي همهٴ پيامبران الهي يعني هدف و هدايت آنان مشترك است، كسي كه نبوت يك پيغمبر را انكار كرد، مثل آن است كه نبوّت همهٴ انبيا را نپذيرفته باشد. مؤمنان بايد بگويند: ﴿لا نفرِّق بين احدٍ منهم﴾؛(1) ما هيچ فرقي در اصل رسالت و لزوم قبول رسولان بين آنها نمي گذاريم، يعني پذيرش رسالت يك پيغمبر، مستلزم پذيرش رسالت همهٴ انبيا است. همچنين ترك دعوت و هدايت يك پيغمبر مستلزم ترك همهٴ انبياست.
خداوند درسورهٴ حجرميفرمايد: ﴿ولقد كذَّب اصحاب الحجر المرسلين﴾؛(2) اصحاب حجر، همهٴ مرسلان را تكذيب كردند. در حالي كه اصحاب حجر بيش از يك پيغمبر نداشتند، و در برابر همان پيغمبر ايستادند. اين سخن براي آن است كه از يك سو سخن پيامبرِ اصحاب حجر سخن همه انبياي گذشته و آينده بوده است و از سوي ديگر غالباً در دعوتهاي هر پيامبري جريان انبياي سلف يا خلف مطرح است و تكذيب يك پيامبر، تكذيب همهٴ پيامبراني است كه جريان زندگي آنان، بهاجمال يا به تفصيل، در گفتار آن پيامبر مشخص، طرح شده است. خلاصه آن كه طبق جهات ياد شده تكذيب يك پيامبر مستلزم تكذيب همهٴ انبياست.
دربارهٴ «اصحاب ايكه» نيز ميفرمايد: ﴿كذَّب اصحاب الأَيكة المرسلين﴾؛(3) آنان كه دعوت حضرت شعيب را نپذيرفتند و به نفرين آن حضرت مبتلا شدند، همهٴ پيامبران را تكذيب كردند.
دربارهٴ قوم ثمود و همچنين قوم لوط نيز ميفرمايد آنان همهٴ مرسلان را تكذيب كردند: ﴿كذَّبت ثمودٌ المرسلين﴾،(4) ﴿كذَّبت قوم لوطٍ المرسلين﴾.(5) با اين كه قوم ثمود و همچنين قوم لوط بيش از يك پيامبر نداشتند. اما طبق بيان قرآن آنان با انكار دعوت آن پيامبر هدف همهٴ انبيا را تكذيب كردند، چون دعوت يك پيغمبر، دعوت همهٴ انبياست.
پانوشت
1. سورهٴ بقره، آيهٴ 136.
2. سورهٴ حجر، آيهٴ 80. «المرسلين» جمع مُحَلّي به الف و لام است كه مفيد عموم و شمول است.
3. سورهٴ شعراء، آيهٴ 176.
4. سورهٴ شعراء، آيهٴ 141.
5. سورهٴ شعراء، آيهٴ 160.
لینک پیگیری مقالات در پیام رسانها:
ایتا:
https://eitaa.com/bahaiat
تلگرام:
https://telegram.me/bahaiat_net
Leave a Reply