چندي است بهائيت با ساخت كليپ يا نوشتن مقاله و … تبليغات گسترده خود درباره مقام زن را از سر گرفته است. آري تبليغات، چون تساوي حقوق زن و مرد حداقل در بهائيت در حد يك شعار باقي مانده است و تنها جايگاهش در اين گروهك، ابزار دست سران شدن است. تساوي زن و مرد نيز يكي از شعارهاي دوزاده گانه بهائيت كه مانند بقيه آنها تنها جنبه تبليغات دارد و هر جا كه لازم باشد، با توجيه و … نقض مي‌شود.
سركره بهائيتي كه از تساوي زن و مرد و عزت بخشيدن به زنان سخن مي‌گويد، زنان را در كتاب خود (اقدس) كنيز دانسته و آنان را با واژه «الاماء» به معناي كنيز و خدمتكار خطاب كرده است. او همسر اول خود (ام الكائنات) را كنيز و خدمتكار خود مي‌خواند: «اصطفاك بين الاماء لخدمته».(۱) وي با تجويز برده‌داري، به خدمت گرفتن دختران دوشيزه را اجازه داده و مي‌نويسد: «من اتخذ بكراً لخدمته لا بأس عليه؛ كسي كه دوشيزه‌اي را براي خدمت خود بگيرد باكي بر او نيست.». (۲)
تساوي حقوق زن و مرد در ارث ميان زن و مرد نيز رعايت نشده است، آنگونه كه خانه متوفي و لباس‌هاي او از آنِ پسران قرار داده شده و دختران را از آنها محروم ساخته است: «جعلنا الدار المسكونه و الالبسته للذريته من الذكران دون الاناث و الوراث؛ خانه مسكوني و لباس‌هاي كسي را كه مرده است، براي فرزندان ذكور او قرار داديم، نه دختران و ديگر وارثان.» (۳)
حسينعلي زنان را از عضويت در بيت العدل (مقر تشكيلات بهائيت) نيز محروم كرده است و خطاب به مردان مي‌نويسد: «يا رجال العدل كونوا رعاة اغنام الله في مملكته؛ اي مردان عدالت، چوپان گوسفندان خدا در كشور او باشيد.» (۴) از ميان اعضاي ۹ نفره بيت العدل، حتي يك نفر هم از ميان زنان انتخاب نمي‌شود.
اين تنها نابرابري زن در مقايسه با مرد بود، حال بخوانيد از نابرابري زنان شهري و روستايي. حسينعلي نوري در باب مهريه، زنان شهري را بر زنان روستايي برتري بخشيده و مي‌نويسد: «لا يحقق الصهار الا بالامهار قد قدر للمدن تسعه عشر مثقالا من الذهب الابريز و للقري من الفضه؛ دامادي بدون مهريه محقق نمي‌شود و ميزان مهريه براي شهرهاي ۱۹ مثقال طلا و براي روستاييان ۱۹ مثقال نقره است.» (۵)
بر اين اساس تبليغات رسانه‌اي بهائيت درباره جايگاه زن و برابري او با مرد تنها يك شعار جذاب است. تشكيلات بهائيت با اين شعار، زنان را به سوي خود مي‌كشاند و با آزادي كاذب دادن به زن، او را در ويترين تشكيلات خود قرار مي‌دهد تا مردان را به سوي خود جلب كند؛ بنابراين او نه تنها جايگاهي پيدا نكرد، بلكه با برهنه شدن، وسيله شد براي خدمت به مردان و هوسراني آنان؛ وسيله‌اي كه با ديدن سراب، به دنبال آب (عزت) مي‌دود؛ ولي جز گنداب (خفت) چيزي نصيبش نمي‌شود.
پانوشت:
۱. نك: حضرت بهاء الله، ص ۲۳۷.
۲. اقدس، ص ۱۸.
۳. پيشين، ص ۸.
۴. پيشين، ص ۱۶.
۵. پيشين، ص ۱۹.
Leave a Reply